In 2015 heb ik besloten om mezelf om te scholen tot fysiotherapeut. Deze studie heb ik steeds gecombineerd met mijn werk als automonteur bij de luchtmacht en daarna als ambulancechauffeur huisarts. Deze periode was pittig maar ik ben nog steeds blij dat ik dit gedaan heb. Mijn werk als fysiotherapeut vind ik geweldig. 

Ik heb pas op latere leeftijd gerichte keuzes gemaakt t.a.v. mijn loopbaan. De reden hiervoor is een traumatische ervaring uit 1998 waarbij mijn moeder tijdens een busongeluk overleed en mijn zusje zwaar gewond raakte en een been verloor. Mijn vader, broer en ik hadden slechts lichte verwondingen. Ik wist in de periode na het ongeval niet goed wat ik wilde worden of wat ik wilde bereiken. Dit is pas op latere leeftijd weer belangrijk voor mij geworden.

In 2015 kwam ik erachter dat ik graag mensen wil helpen en mijn kennis en ervaring hiervoor wil inzetten. Mijn doel is om mensen te begeleiden tijdens hun herstel en bewust te maken dat iedereen de mogelijkheid heeft om blessures te voorkomen. Het is maar net hoe je er mee omgaat. Onwetendheid hierin is vaak een valkuil.